SHANNON LYON MAAKT MUZIEK MET MEDEDOGEN

“Kennis bestaat niet zonder kilometers.” Amsterdam, Berlijn, Barcelona: singer-songwriter Shannon Lyon gaat er graag op uit om iets mee te maken. Hij bezoekt geen steden, hij bewoont ze en stelt zich open voor andere culturen en gebruiken. Even kwetsbaar stelt hij zich op in zijn songs, die hij opneemt in zijn eigen studio aan een Canadees meer. Een interview met een zwervende ziel die het geluk in zijn thuisland en zichzelf teruggevonden heeft.

Tekst: Dirk Verhoeven
Beeld: Jelmer de Haas

“Ik maak almaar groeiende platen en breng de songs in bundels uit. Ik hou ervan het album te ontdekken en te ontplooien samen met het publiek. Ik start nu met Shoreline, een tweede groeiplaat die ik alleen maar digitaal uitbreng. Ik heb een eigen studio, wat gevaarlijk is, ik kan maar niet stoppen met schrijven en opnemen. Het is een leuke werkwijze, niet zo officieel, gewoon een kerel in zijn hut. Maar ik denk daarnaast ook alweer na over de volgende plaat die ik fysiek via labels uit wil brengen.

Voor mijn huidige tournee heb ik de downloadalbums even offline gezet. De angst vatte me dat ik overproductief werd en het publiek raakte verward welk nummer waar nou vandaan kwam. Ryan Adams bracht eens drie platen in één jaar uit en ik herinner me dat zelfs ik toen even een stapje terugnam. Te veel informatie. Ik denk dat er managers en producers bestaan om ons muzikanten uit die mist van timing te loodsen. Ik moet mijzelf maar een beetje begeleiden.”

Zomer met soul
“Ik ben net terugverhuisd naar mijn geboortegrond aan Lake Huron, Ontario en leef daar aan het strand. De nieuwe songs van Shoreline zijn een romantische weergave van mijn zomer met mijn vriendin aan dat meer. Ik herinner me dat ik een avond terugkwam van een concert van Mavis Staples, ze had me omvergeblazen. Ik schreef direct een song in haar stijl, ‘Looking for Love’. De emotie komt tot me en dan schrijf ik direct en filter ik mijzelf niet.

Normaliter reflecteer ik meer op het verlies van liefde. Ik heb mij tien, twaalf jaar op Europa gericht, negeerde Canada en voelde me genegeerd door mijn thuisland. De afgelopen jaren, terug in Canada, heb ik mijn geluk teruggevonden. De plek eist het van mij dat ik mij kwetsbaar opstel, ik moet de confrontatie met mijn gevoelens aangaan. Maar door kwetsbaar te zijn kun je mededogen bereiken, met jezelf en je buur. Angst is verbonden met het ego en daaruit ontstaat zelfbescherming. Als je je angst kwijtraakt kun je je plezier terugvinden. Geluk en plezier komen immers recht uit je hart. Ik denk dat ik die transformatie in mijn leven heb ondergaan: ik ben uit mijn kop gegaan en terug mijn hart in.”

Geen narcistische klootzak
“De beste manier om een verhaal over te brengen is het verhaal geleefd te hebben. Ik ben nooit weggekropen voor die kwetsbare opstelling. Neil Young heeft me dat geleerd. Als jongeman reflecteerde hij erop los en stond hij helemaal open. Toen het succes te overweldigend werd, nam hij een karakter aan. Misschien moet je met die roem ook wel meer zelfbeschermend en geslotener zijn. Misschien zijn er te weinig ogen en critici op mijn werk gericht. Ik hoef niet te overdenken, ik schrijf en breng muziek uit zoals het voelt. Als ik authentiek wil leven – en dat wil ik – is het mijn verantwoordelijkheid sterk en kwetsbaar te zijn. Want zoals ik al zei, kwetsbaarheid leidt tot compassie. Als je geen mededogen hebt, ben je de zoveelste narcistische klootzak. Kijk maar om je heen.

Je moet naar buiten en dingen meemaken. Kennis bestaat niet zonder kilometers. Ik wil ooit naar Rusland. Ik denk alweer na over teruggaan naar Europa, leven in een caravan en van Kroatië naar Portugal trekken. Ik hou van dat idee van eenvoud, ik verzamel geen spullen, op gitaren en microfoons na. Mijn vrienden zeggen me dat ik mijn gemak moet houden en me ergens moet vestigen. Het zal komen door mijn ouders die in mijn jeugd voortdurend huizen kochten en verkochten. Ik heb in vijftien huizen gewoond vóór mijn vijftiende jaar. Dus als ik in een stad kom, denk ik: ‘Man, ik zou hier kunnen leven.’ En dan doe ik het ook. De song ‘Barcelona’ vanThe Lights Behind (2014) bijvoorbeeld schreef ik in die stad na een psychedelische ervaring in een absintbar. Een andere stad, een andere cultuur, andere sociale prikkels: je houdt jezelf zodoende een spiegel voor. Het gaat weer over dat kwetsbaar opstellen, het bekende achterlaten en je afvragen wie je bent. Maar nu heb ik een studio opgebouwd met zo veel apparatuur aan dat meer, dat is mijn thuis wat ik aanhoud. Ik leef nu sober, doe niet aan drank en drugs, leef met minder minachting, minder duisternis, minder als een zwervende ziel. Ik kan me nu ergens nestelen, nu ja, voor toch zeker twee jaar.”

Bekijk de tour-vlog van Elly Kellner, achtergrondzangeres van Shannon Lyon.

Dit interview verscheen in oktober op KindaMuzik.